„Atlas chwastów” został stworzony z wyjątkową precyzją. W tym dziele nic nie jest przypadkowe, a każdy element kryje za sobą znaczenie symboliczne. Metafora chwastu odnosi się do tematyki Zagłady i dehumanizującej retoryki faszystowskiej eugeniki. Łączna ilość elementów równa jest liczbie ludzkich istnień, które kończyły swój los w krematorium w Auschwitz każdego dnia. Czerń i biel odnoszą się do klasycznej dychotomii dobra i zła. A odwrócona kompozycja pracy symbolizuje moralną przewrotność towarzyszącą faszystowskim narracjom.
Więcej o artyście
Zdjęcie Edyta Dufaj
We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue to use this site we will assume that you are happy with it.OkPrivacy policy