Iza Tarasewicz (ur. 1981 w Białymstoku) ukończyła studia na Wydziale Rzeźby i Działań Przestrzennych Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu w 2008 roku, a jej prace zyskały znaczące uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. Mieszka i pracuje w Kolonii Koplany, małej wiosce niedaleko Białegostoku, gdzie dorastała. Zajmuje się rzeźbą, instalacją, rysunkiem i performansem, często inspirowanym rytuałami wiejskiej pracy i wspólnoty.
Brała udział w wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych na arenie międzynarodowej. W 2016 roku uczestniczyła w 32. Biennale de São Paulo, 5. Międzynarodowym Biennale Sztuki Młodych w Moskwie i 11. Biennale w Gwangju, a w 2018 we współpracy z Centralą reprezentowała Polskę na 16. Biennale Architektury w Wenecji. Niedawno wzięła udział w 40. EVA International – Irlandzkim Biennale Sztuki Współczesnej w Limerick. Jest laureatką Bayerischen Kunstförderpreise w dziedzinie sztuk pięknych 2019 oraz laureatką nagrody Spojrzenia 2015 Fundacji Deutsche Bank, konkursie organizowanym wspólnie z Zachętą – Narodową Galerią Sztuki w Warszawie. W 2013 roku była nominowana do Paszportu Polityki w dziedzinie sztuk wizualnych.
Jej instalacje rzeźbiarskie przybierają formę modułowych, elastycznych, mobilnych i rekonfigurowalnych systemów, które łączą surowy i skromny funkcjonalizm z logiką formalną występującą w świecie przyrody, rolnictwie, praktykach ludowych i eksperymentach naukowych, generujące systemy przepływów materii i energii.